Een van onze managing directors Jürgen Frantzen en zijn dochter Saskia Frantzen vlogen, elk met hun partner, naar Malawi. In de volgende blogpost doen we verslag van hun ervaringen, de warme ontvangst en hun emotionele belevenissen ter plaatse.
Een terugblik:
Een avond in 2020 - Saskia Frantzen, toen nog student-medewerker bij LINEAR, zit op de bank en bladert door social media als haar oog valt op een donatieproject van een bekende content creator uit Keulen. Het doel van het project was om de bouw van een school te financieren. Door deze post realiseerde Saskia zich hoe rampzalig de omstandigheden op scholen in Malawi zijn. Hoewel het land bekend staat als het "warme hart van Afrika", wat vooral te danken is aan de verbluffende vriendelijkheid van de mensen, is het ook een van de armste landen ter wereld. Er wonen ongeveer 16 miljoen mensen in een gebied van ongeveer 120.000 vierkante kilometer - er is gebrek aan alles, vooral aan schoolgebouwen. De steun van de overheid is helaas mager, wat betekent dat de bestaande openbare scholen het grootste deel van de kosten zelf moeten dragen. Klassen van wel 100 kinderen zijn niet ongewoon. Hetzelfde geldt voor de lange afstanden naar school, waardoor sommige kinderen pas op acht- of tienjarige leeftijd naar school gaan. Vooral meisjes worden blootgesteld aan seksueel gevaar en misbruik op de routes. De weersomstandigheden tijdens het regenseizoen maken het nog moeilijker. Als het enigszins mogelijk is, moeten de kinderen woeste rivieren oversteken. In deze tijd is het soms bijna onmogelijk om naar school te gaan. Helaas krijgen velen door deze omstandigheden niet het privilege om naar school te gaan, wat leidt tot een aanzienlijk lagere onderwijscijfers.
Eén ding was zeker: door de bouw van een school te financieren zouden honderden kinderen een kans op onderwijs krijgen. Saskia wilde dit mogelijk maken. Maar hoe kan iemand die "geen groot bereik of grote bekendheid heeft" op zo'n grote schaal aanzienlijke donaties mobiliseren? Toch kon ze het idee niet loslaten. Via haar onderzoek verzamelde ze alle benodigde informatie en benaderde ze onze eigenaar en Managing Director Manfred Waluga. Ze wist dat het bedrijf elk jaar donaties doet aan liefdadigheidsorganisaties - dus waarom het geld dit jaar niet investeren in de bouw van een school? In een presentatie presenteerde ze het idee, dat het management erg goed vond en daarom door mocht gaan naar de volgende fasen van realisatie.
Saskia begon verdere informatie te verzamelen. Deze kreeg ze van Bücher Börse Köln e.V. en abc-Gesellschaft e.V. uit Essen. Ze werd in contact gebracht met een contactpersoon bij Bücher Börse Köln ["Op dit punt, dankzij lieve Mario"]. Hij legde haar precies uit hoe het schoolgebouw in Malawi in elkaar zit en waar de donaties precies naartoe zouden gaan. Na een paar gesprekken werd het bijbehorende contract opgesteld, werd het geld in december 2020 gedoneerd en begon de bouw van de school in maart 2021. Extra donaties werden verzameld door de LINEAR-medewerkers, zodat uiteindelijk ook een zonnesysteem, een mangoplantage en een waterput konden worden gebouwd. Mango's zijn een van de basisvoedingsmiddelen in Malawi en worden op verschillende manieren gebruikt. De plantage is bedoeld om elk kind de kans te geven zijn eigen mangoboom te verzorgen. Het doel is om ze te leren hoe ze op de juiste manier met de natuur en met voedsel moeten omgaan. Het water dat nodig is om de planten te irrigeren werd geleverd door de schoolput die werd gebouwd. De implementatie was voltooid in september 2021. Helaas bemoeilijkte de situatie rond het Coronavirus op dat moment het reizen, dus het was met pijn in het hart dat een bezoek aan de opening van de school niet mogelijk was.
De reis plannen:
Uitgesteld is niet afgelast. Na twee jaar uitstel kon de wens voor een persoonlijk bezoek eindelijk in vervulling gaan.Dolgelukkig kon eindelijk de start van de reis gepland worden. Saskia's vader en Managing Director bij LINEAR Jürgen Frantzen, haar moeder Heike en haar partner Patric Cronen, die ook bij LINEAR werkt, waren ook van de partij. Samen besloten ze het schoolbezoek te combineren met een privéreis door Malawi om zoveel mogelijk indrukken en ervaringen van het land op te doen.
Saskia nam vooraf contact op met de heer Kuhn van abc-Gesellschaft e.V.. De heer Kuhn zet zich al tientallen jaren in voor onderwijs in Afrikaanse en Zuid-Amerikaanse landen. Via zijn organisatie zijn al tientallen scholen gebouwd [We nodigen je nu al uit om een kijkje te nemen op de website van de abc-Gesellschaft e.V. De organisatie doet geweldig werk]. Een paar telefoontjes en e-mails later deelde hij wat reistips en organiseerde hij het schoolbezoek. Hij bracht Saskia ook in contact met een geweldige reisleider - Chris van Central Adventure Safaris. Zijn eindeloze goede werk maakte deze reis onvergetelijk.
De reis - oktober 2023:
De reis begon 's avonds in Frankfurt en de volgende dag kwam de kleine groep reizigers 's middags aan in Blantyre, Malawi. Chris en een collega verwelkomden hen meteen op de luchthaven en brachten hen naar een hotel, dat sterk aanbevolen was door Mr Kuhn. De volgende ochtend verzamelde de groep zich om 8.30 uur voor het hotel om opgehaald te worden door Mr. Kantwela [de chauffeur], Ms. Florence Musasa [de directrice van de Malawiaanse non-profitorganisatie Tsogola La Ana - TAO - in Blantyre] en Ms. Lucy Maunde [de directrice van TAO in Malawi]. Als supervisors spelen de twee vrouwen een beslissende rol, niet alleen bij de realisatie van het schoolbouwproject. Ze instrueren de bouwvakkers, geven duidelijke instructies en houden het overzicht. Zelfs bij het selecteren van het stuk grond zorgen ze ervoor dat de school niet te dicht bij een bestaande school wordt gebouwd, bijvoorbeeld om ervoor te zorgen dat de gebouwen gelijkmatig over het land worden verdeeld. Ze coördineren alle activiteiten en begeleiden de groep op de dag zelf.
De reis naar de school bleek erg avontuurlijk te zijn. Omdat slechts ongeveer 20% van de wegen in Malawi verhard is, was de reis naar de school voornamelijk off-road. Het was echt op en neer en over heuvels en dalen. Soms leek het alsof het onmogelijk was om er met de auto door te komen. De chauffeur was echter zeer ervaren en bracht de bezoekers na ongeveer een uur rijden veilig naar hun bestemming. Kort voor aankomst maakte een menigte mensen - meestal gekleed in blauwe kleding - zich zichtbaar op straat. Pas toen ze dichterbij kwamen, realiseerden ze zich dat de menigte bestond uit kinderen van de school. Ze stonden in het midden van de "straat" met zelfgeschilderde borden en kwamen zingend naar hun bezoekers toe. Ze begroetten hen met de woorden "Welcome our visitors - you're welcome - we love you." en zongen en dansten in koor. De kleine groep reizigers rolde hun autoramen naar beneden en begonnen te zwaaien, terwijl er af en toe een traan rolde van ontroering. De reis van bijna 24 uur was het alleen al waard geweest voor dit korte moment van warm welkom!
Na het verlaten van het voertuig stopte de vreugde en vriendelijkheid van de kinderen en dorpelingen niet - ze bleven zingen en dansen. De bezoekers uit Duitsland waren een grote attractie. Het schoolhoofd, vergezeld door het opperhoofd en andere mensen uit het dorp en de omgeving die speciaal voor deze gelegenheid waren afgereisd, leidde de familie Frantzen en Patric Cronen en alle begeleiders naar het kantoor van het schoolhoofd. Daar vond een voorstelronde plaats van alle aanwezigen - ook enkele vertegenwoordigers van de regering en regionale ambtenaren waren aanwezig. Na de inleidingen gaf het schoolhoofd een rondleiding door het gebouw. Hij liet de klaslokalen, de waterput en de mangoplantage zien. Hij vertelde dat de lessen in zeer kleine groepjes moesten plaatsvinden onder de weinige beschikbare bomen. Er waren geen goede klaslokalen - er was geen geld beschikbaar. Nu kunnen meer dan 500 kinderen onderwijs genieten dat zonder het schoolgebouw niet mogelijk zou zijn geweest.
Aan het einde van de rondleiding verzamelde iedereen - inclusief alle aanwezige schoolkinderen - zich in de schaduw onder de bomen. Sommige ouders uit het dorp waren ook meegereisd om de receptie bij te wonen en hun dankbaarheid te uiten. Daarna volgde een optreden van de verschillende schoolklassen. Alles van zang en dans tot poëzie was vertegenwoordigd. Daarna hield het schoolhoofd een toespraak, gevolgd door het schoolhoofd en de anderen. Bij elke zin was duidelijk te zien hoe dankbaar deze mensen waren voor de steun die ze hadden gegeven. Aan het einde kregen hun gasten het woord en werd van de gelegenheid gebruik gemaakt om de cadeaus te overhandigen die ze hadden meegebracht. 20 voetballen, 25 springtouwen en 6000 kleurpotloden: een springtouw en een voetbal werden meteen uitgeprobeerd en de ogen van de kinderen lichtten op.
Dit werd gevolgd door een aantekening in het gastenboek van de school. Even later verzamelde iedereen zich op de binnenplaats. De kinderen kwamen bij elkaar en kropen dicht tegen hun bezoekers aan - samen keken ze naar een optreden van de medicijnman met dans en een steltenman uit het dorp. Deze voorstelling was ook speciaal voor de gelegenheid georganiseerd en was een ongelooflijke ervaring. Onze bezoekers bedankten het schoolhoofd en alle betrokkenen hartelijk. Er werd ook besloten om een dergelijk bezoek te herhalen. Mr Kantwela beheerste de avontuurlijke rit terug naar het hotel als vanouds. Daar aangekomen had iedereen wat tijd nodig om de emotionele en ontroerende ervaringen van de dag te verwerken.
Laatste woorden van Saskia Frantzen:
"Malawi staat bekend als het 'warme hart van Afrika' omdat de mensen een verbluffende vriendelijkheid uitstralen. En als ik of wij iets kunnen bevestigen - dan is het dat wel! Overal waar we kwamen kregen we zo'n ongelooflijk warm en vriendelijk welkom. Waar we ook kwamen, we werden altijd verwelkomd met open armen en een heerlijke warmte die je in Europa niet krijgt. En daar ben ik ontzettend dankbaar voor en ik denk dat ik ook voor de anderen kan spreken!"
